    |
PODZIAŁ MUCH
Podstawowy
podział to muszki suche i mokre. I właściwie moglibyśmy na tym poprzestać.
Tyle, że nawet początkujący wędkarz nie byłby zadowolony z tak krótkiej
informacji, a jeszcze mniej ktoś, próbujący muszki wiązać.
Sztuczne muchy naśladują cały cykl rozwojowy owadów związanych ze środowiskiem wodnym, ale również tych, które przypadkowo znalazły się w nim. Takimi przypadkowymi owadami będą chrabąszcze, mrówki, gąsienice albo chrząszcze, strącane z drzew podmuchami wiatru.
Imitacje żuków posiadają grube czarne tułowie, czasami imitację pokryw skrzydeł. Na takie muchy łowimy tylko okazjonalnie, w momencie występowania danych owadów na łowisku. Podobnie jest z imitacją mrówki - Ant. Są okresy masowych wylotów mrówek z mrowisk. Część z nich zostaje zniesiona nad wodę i wtedy jest dostępna dla ryb. Takie muszki mają cienki tyłów w kolorze czarnym, brązowym lub czerwonym i jasne skrzydełka położone płasko na tułowiu.
Palmery, posiadające gruby tułów z nawiniętą na nim jeżynką, naśladują gąsienice. Wszystkie te owady spływają z prądem wody nie wykonując żadnych ruchów, więc musimy je prowadzić bez dryfu w poprzek nurtu, jeżeli mają być skuteczną przynętą.
*****
Ważnym pokarmem dla ryb są skorupiaki. Typowym przedstawicielem jest
kiełż.
Posiada on silnie spłaszczone bocznie ciało i potrafi przemieszczać się w wodzie. Ubarwienie przyjmuje w zależności od koloru podłoża, beżowe, oliwkowe lub szare. Najczęściej stanowi pożywienie ryb w zimie i wiosną, ponieważ latem żyje schowany wśród roślinności wodnej. Pływa blisko brzegów na płytkiej wodzie i tam musimy podawać jego imitację - pamiętając o chowaniu się przed rybami.
Czasami kiełż, porwany nurtem, spływa wykonując energiczne ruchy i wtedy imitujemy go dolną nimfą, prowadzoną z lekkim podszarpywaniem.
W okresie wiosny i wczesnego lata nad niektórymi wodami występują widelnice. To duże owady, których larwy pełzają po dnie wyłażąc na brzeg, i tam, po wylinieniu się, przeobrażają w dorosłego owada. Czynią to nocą lub wczesnym rankiem. Znajdując na brzegu ich wylinki możemy próbować łowić na imitację nimfy. Kolorystyka nimf - ciemna z wyraźną segmentacją. Dorosłe owady składają jaja do wody biegając po niej. Dzieje się to najczęściej w czerwcu w godzinach południowych. Tak duży kąsek (1,5 i więcej cm) powinien zainteresować pstrąga lub klenia.
Widelnice mają charakterystyczne żyłkowane skrzydełka, ułożone dachowato wzdłuż tułowia do tyłu.
*****
Na wodach głębokich, powoli płynących oraz stojących, o mulistym podłożu, występują przedstawiciele muchówek - ochotki i komary - oraz ważki.
Larwy muchówek podpływają do powierzchni i następnie, wykonując silne ruchy, starają się przebić powierzchnię wody i wyroić się. Larwa komara posiada aparat, pozwalający na pobieranie tlenu z powietrza wisząc pod powierzchnią wody.
Ryby prowokujemy do brania imitacją nimfy w kolorach brązowym, oliwkowym, lub czarnym z pływającą główką, podciągając od czasu do czasu delikatnie zestaw do siebie. To najlepsza metoda na różnego rodzaju
jeziorach lub stawach zarybionych pstrągiem, czyli najczęściej na łowiskach komercyjnych!!!
Podobnie jest z ważkami, chociaż rozróżniamy tu dwie rodziny tych owadów, zachowujących się jednak zupełnie inaczej w wodzie. Nie wdając się w szczegóły - jedne z nich naśladujemy nimfami typu Dragon,
o grubym ciemnym tułowiu, prowadzonymi wolno przy dnie, a drugie nimfami Damsel, w kolorach zielonych, lub brązowych, o cienkim tułowiu z charakterystycznymi skrzelotchawkami na końcu tułowia. Nimfy Damsel - również dobre na komercyjnych łowiskach - prowadzimy przy powierzchni, bo ich naturalne pierwowzory pływają i to dosyć energicznie.
Roman Wigura
|
|
|